بررسی نقش سبک‌های یادگیری در تبیین خودکارآمدی دانش‌آموزان دوره متوسطه

هدف از این پژوهش تعیین نقش سبک‌های یادگیری در تبیین خودکارآمدی دانش‌آموزان دوره متوسطه بود. نمونه آماری 300نفر از دانش‌آموزان با استفاده از روش نمونه‌گیری چند مرحله‌ای انتخاب شدند. داده‌ها‌ی پژوهش با استفاده از پرسشنامه سبک‌های یادگیری کُلب (LSI) با چهارسبک(همگرا، واگرا، جذب‌کننده و انطباق یابنده)و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر (SGSES) جمع‌آوری شد. داده‌ها بااستفاده از آمار توصیفی و استنباطی(آزمون تحلیل واریانس یکراهه به همراه آزمون تعقیبی توکی)تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد که سبک‌های یادگیری واگرا‌، همگرا‌، جذب‌کننده و انطباق‌یابنده در خودکارآمدی دانش‌آموزان مؤثر است. مقایسه میانگین نمرات مؤید آن است که میزان خودکارآمدی دانش‌آموزانی که از سبک یادگیری واگرا استفاده می‌کنند به‌طور معنا‌دار بیشتر از سبک‌های یادگیری همگرا،جذب‌کننده و انطباق یابنده است.